اگر به تاریخچه پارتیشن های اداری در ایران نگاهی بیندازیم در ابتدا یک شرکت برگزار کننده نمایشگاه های بین المللی یک سیستم پارتیشن مدولار اداری برای جدا سازی غرفه های نمایشگاهی خود ابداع کرد و این سیستم از اولین پارتیشن های تولید انبوه در ایران به شمار می آید که در بسیاری از شرکت ها و ادارات نیز مورد استفاده قرار گرفت .
این سیستم از پارتیشن ها دارای سرعت بالایی در نصب و جمع آوری بودند ولی به علت اینکه از ابتدا برای برگزاری نمایشگاه طراحی شده بودند طول عمر کوتاهی داشتند و می بایست هراز چندگاهی مورد باز بینی قرار می گرفتند. این نوع پارتیشن ها از یک سازه آلومینیومی همراه با ترکیبی از ام دی اف همراه بود که قطر کم آن و عدم تطابق ام دی اف و آلومینیوم از مشکلات پارتیشن های مذکور به حساب می آمد.
بعد از چند سالی که از عمر پارتیشن های فوق گذشت یک شرکت ایرانی اقدام به طراحی و ساخت پارتیشن های تمام ام دی اف نمود . طراحی این سیستم از پارتیشن های اداری به صورت یک سری تایل های منظم بود که با ژوئن از هم جدا می شد. درتقسیم بندی پارتیشن های مذکور بیشتر از ام دی اف و کمتر از شیشه استفاده می گشت وروش ساخت ابتدایی آنها امکان تغییر و جابجایی را از کاربر سلب می نمود که این مورد بسیاردردسرساز بود. از دیگر مشکلات به وجود آمده،عدم بکارگیری آنها در طول های بلند و تاریک بودن راهروها به لحاظ کم بودن شیشه ها و نیز شکننده بودن باطومی پرده مورد استفاده قرار گرفته در بین جداره های پارتیشن محسوب می شد.
با گذشت زمان و تلاش طراحان، این نوع پارتیشن ها شکل بهتری به خود گرفتند و به شکل منظم در تمام قسمت های پارتیشن ، پنجره هایی از دو جداره شیشه با پرده کرکره طراحی شد. در این نوع طراحی به خاطر جلوگیری از شکست های ناگهانی شیشه می بایست تا ارتفاع 100 سانتی متری از سطح زمین را با ام دی اف می مهار می کردند . این نوع پارتیشن های اداری شکل کامل تری نسبت به طراحی قبلی داشت ولی هنوز اشکالاتی در آن دیده می شد به طور مثال با وجود این که در همه قسمت ها شیشه وجود داشت ولی نوردهی آن هنوز کم بود و اشکالاتی درساخت پرده های داخل آن دیده می شد.
